Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jej stronę.
Prawdziwy świat zaczyna się w tym momencie, kiedy skończyło się to, co nazywamy dzieciństwem. Ale wielu ludzi, może nawet większość, nigdy nie zaczyna prawdziwego świata.
Nie ma na świecie tak silnej siły jak idei, której czas nadszedł.
Świat jest jak książka, którą każde pokolenie pisze na nowo. My, ludzie, jesteśmy jak literami, które na przemian odradzają się i znikają. Nie ma tu stałości, tylko ciągła zmiana, i to jest piękne.
Nie pytaj, co świat ma Ci do zaoferowania. Pytaj raczej, co ty masz do zaoferowania światu.
Kiedy patrzę na świat, zawsze widzę go jako nieskończenie piękny, niewyczerpany w swej różnorodności. To co znam, to tylko drobinka. Ilekroć podążam na nowo odkrywanymi ścieżkami, odkrywam nowe kształty, kolory, dźwięki. Jest we mnie głód tego świata, który nigdy nie zostanie zaspokojony.
Nie ma w świecie czegoś takiego, co nazywamy zasługą; są tylko fakty, a ich ocena leży w nas, samych ludziach.
Książki zmieniają świat tylko wtedy, gdy ten je połknie i przetrawi.
Czas krótki, niepewny, świętość daleka, czyń, co czynisz.
Nie można zrozumieć świata tylko przez naukę. Nauka jest wyłącznie jednym ze środków poznania świata. Wszystko, co w ludziach jest prawdziwe, piękne, dobre, wszystko to jest również nauką… ale tylko jednym ze środków do poznania świata.
