Kiedy patrzysz w przepaść, przepaść też patrzy na ciebie. Kiedy spojrzysz długo w otchłań, otchłań też spojrzy w ciebie.
Każdy człowiek jest światem, z osobnym wszechświatem w sercu, z gwiazdami, z słońcem, z księżycem, z oceanami, i to wszystko, co ma, oddaje innym ludziom. Stworzył człowiek cały ten świat, żeby dać go innym.
Świat, jakim go postrzegamy, jest efektem naszego myślenia. Nie możemy go zmienić, nie zmieniając naszego myślenia.
Są dwa sposoby na patrzenie na świat. Jeden mówi, że nic nie jest cudem. Drugi mówi, że cudem jest wszystko.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Jedyna straszna rzecz na świecie to nuda. To jedyny grzech, którego nie można przebaczyć.
To, co widzimy, patrząc na świat zależy głównie od tego, co znamy, co umiemy, co czyni nas do tym podobnymi.
Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.
Nie do opisania są uroki i dziwy świata.
Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno. Cała reszta jest czekaniem na coś nieistotnego. Najważniejsze to nie przestać zadawać sobie pytań. Ciekawość ma swoje własne powody do istnienia.
