Świat nie jest z góry dany: jest zależny od naszego sposobu widzenia, naszych pragnień, naszych lęków. To my go tworzymy, a naszym narzędziem jest język, którym posługujemy się na co dzień i który jest nam dane przez kulturę.
Czego nie wiadomo nie widać, choć widać i bez tego strach. Wszakże tam na niebie wiemy, że są gwiazdy, ale ciemno, a tu na tym świecie dużo widzimy, ale ciemniej
Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Nawet jeżeli strona ta jest niezwykle piękna, nigdy nie odda pełni piękna i skomplikowania tej książki.
Cicha, samotna refleksja prowadzi do głębszego zrozumienia życia i jego celu. Żyjemy w świecie, który jest tylko echem naszych idei, emocji i pożądań.
Świat jest jak wielka księga, której ci, którzy nigdy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Każda podróż to nie tylko nowe miejsca, ale przede wszystkim nowe spojrzenia na siebie i na otaczającą nas rzeczywistość.
Spróbuj spojrzeć na świat w odmienny sposób. Poszukiwanie harmonii w chaosie to coś więcej, niż gonienie za złudzeniami. To jest prawdziwa sztuka życia, której należy się nauczyć, zanim zrozumiesz, jak wielki jest świat i jak dużo ma do zaoferowania.
Stale jesteśmy w domu, ale nigdy w nim nie jesteśmy całkowicie. Najpiękniejsze miejsca na świecie nie są ani w innych krajach, ani na innych kontynentach: są w naszej duszy.
Świat, który widzimy, to tylko jeden z wielu możliwych, które skrywa w sobie wszechświat, a owe 'inne światy' nie są nam dane do zrozumienia, bo jesteśmy ograniczeni przez naszą ludzką percepcję.
Widzimy świat nie takim, jakim jest, ale takim, jakimi jesteśmy. Nasze postrzeganie jest naszym oknem na świat, ale pamiętajmy, że okno można otworzyć, zamknąć, wyczyścić czy nawet zasłonić. To, jak go używamy, zależy tylko od nas.
Twoje ego tak się rozrosło, że ci przesłania świat.
