(...) umysł ludzki bardziej jest wszechświatem niż sam wszechświat.
Świat cierpi na brak mężczyzn, szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Świat pełen ciszy. Nie wiedział, czy taki świat w ogóle istnieje. Ani czy ktoś taki jak on na niego zasłużył. Raj powinien należeć do niewinnych. Właśnie dlatego jest i zawsze pozostanie pusty.
I tylko dzięki temu jest rajem.
Świat nie jest miejscem do oczekiwania na burzę, ale nauki jak tańczyć w deszczu. To nie jest teatr marzeń, ale scena doświadczenia. Każdego dnia jest szansą, do spojrzenia na to, co wszechświat ma do zaoferowania.
Świat nie jest czarno-biały. Nie ma dobra bez zła, tak samo jak nie ma światła bez ciemności. To skomplikowane.
Sprawa żadna nie jest na tyle poważna by do niej nie podchodzić z humorem. Przechodzimy przez świat, który jest zdecydowanie przekształcony przez naukę i technologię. Nie uczy ich ten świat bycia humanistami, jak osiągnąć to, by żyć razem, jak cenić się nawzajem - jak po prostu być razem.
Dwa najważniejsze dni w twoim życiu, to ten kiedy się urodziłeś i ten, kiedy dowiedziałeś się po co.
Każdy człowiek jest światem, z osobnym wszechświatem w sercu, z gwiazdami, z słońcem, z księżycem, z oceanami, i to wszystko, co ma, oddaje innym ludziom. Stworzył człowiek cały ten świat, żeby dać go innym.
Nie jesteśmy jeszcze w stanie pojawić się na całym świecie za jednym razem. Najlepszym wyjściem jest zatroszczenie się o miejsce, na którym jest się teraz.
