Refleksja o Świecie

 Nasz świat jest jak pudełko pełne różnych skarpetek. Wszystkie mają różne kolory, wzory, są grubości czy cienkości. Ale każda z nich jest ważna, każda ma swoje miejsce. I tak też jest z ludźmi na świecie. Wszyscy jesteśmy inni, ale wszyscy jesteśmy ważni.

 Ten świat to jedna wielka kupa gówna; im więcej mu się przypatruję, tym gorzej wygląda.

 Jeżeli twoje oczy są otwarte, cały świat jest pełen piękna. Ale jeżeli twoje serce jest otwarte, cały świat jest pełen miłości.

 Dopóki nie uczynimy postępów w zrozumieniu, jak jesteśmy połączeni jako jedno ludzkość żyjąca na tej jednej planecie, nie będzie pokoju w świecie. Pokój zaczyna się od nas samych.

 Świat znikał w wielkim wirze, a on nie był już jego częścią; kolory pochłaniała czerń.

 Nie jest dobrze jechać, czując urazę do mijanego świata.

 Kiedy patrzysz w przepaść, przepaść też patrzy na ciebie. Kiedy spojrzysz długo w otchłań, otchłań też spojrzy w ciebie.

 Świat jest jak wielka księga, z której ci, którzy nigdy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Spróbuj spojrzeć na świat w odmienny sposób. Poszukiwanie harmonii w chaosie to coś więcej, niż gonienie za złudzeniami. To jest prawdziwa sztuka życia, której należy się nauczyć, zanim zrozumiesz, jak wielki jest świat i jak dużo ma do zaoferowania.

 Niczego na świecie nie można zrozumieć bez mierzenia, nic nie jest święte, a wszystko jest dozwolone.