Rzeka płynie ciągle tak samo, a jednak kiedy do niej wchodzisz, nigdy nie jesteś dwukrotnie w tej samej wodzie.
Wielkość naszego świata jest ograniczona jedynie przez naszą zdolność do wyobraźni, nasze pragnienie, by badać i naszą skłonność do cudów. Wszystko, co fascynuje nasze umysły, jest tylko cząstką tego, co świata oczekuje na nas, byśmy je odkryli.
Twoje ego tak się rozrosło, że ci przesłania świat.
Nigdy nie przestawaj się uczyć, bo życie nigdy nie przestaje być nauczycielem.
Podążaj za marzeniami, ale nigdy nie zapominaj rzeczywistości. Biegnąc za marzeniami, nie przemierzaj świata boso. Uchroni Cię to przed ranami, a jednocześnie pozwoli odczuć miękkość trawy pod stopami.
Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Czanajemy wartości dopiero wtedy, gdy świata nie ma. I od prawie stu lat nie ma go po prostu. Fantomatyczna, jak uciszone marzenie tęsknota, strzępi na dnie duszy. I cała tajemnica zostaje na zawsze bez słów, osobna.
Świat jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Otwórz swoją duszę na różnorodność tego świata, odkryj jego tajemnice, ciesz się jego pięknością. Poznaj, doświadczaj, zrozum, a przede wszystkim, kochaj.
Świat jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Podróżując człowiek odkrywa, że świat nie jest ani czarny, ani biały, a składa się z różnych odcieni szarości. Często ci, którzy nigdy nie opuścili swoich domów, widzą świat tylko w kategoriach absolutnych.
