Będziecie silniejsze, o ile będziecie ...

 Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Wiele osób żyje, czekając na szczęście i nie zauważa, że są szczęśliwe w tym momencie.

 Nie musisz się śpieszyć, uczucia nie mają daty ważności.

 Nie można oddzielić szczęścia od pokoju. Szczęście jest wewnętrznym pokojem, który rodzi się z poczucia zgodności z samym sobą. To samo szczęście rodzi pokój, dyktuje jego prawdziwe zasady, jest gwarantem i przez to fundamentem pokoju.

 Jeśli jest wyjątkowa nie będzie łatwa. Jeśli jest łatwa nie jest wyjątkowa. Jeśli jest tego warta nie poddasz się. Jeśli się poddajesz nie jesteś jej wart. Prawda jest taka, że każdy Cię zrani, musisz tylko znaleźć tych, za których warto cierpieć.

 Szczęście to nie coś gotowego. Szczęście pochodzi z twoich własnych działań. Jeżeli chcesz, żeby inni byli szczęśliwi, praktykuj współczucie. Jeżeli chcesz być szczęśliwym, praktykuj współczucie.

 Nie chodzi o to, aby być szczęśliwym, gdy wszystko idzie dobrze. Szczęście to stan wewnętrzny, jesteś szczęśliwy, kiedy zdecydujesz się być szczęśliwy. Nie osoba, nie miejsce, nie rzecz, ale twoja decyzja uczyni cię szczęśliwym.

 Czy zielska rosną po to, byśmy musieli je pielić i nie popadli w lenistwo?
Czy ból dotyka nas, abyśmy kochali
i cenili szczęście? Czy nienawiść istnieje, byśmy mogli doświadczać duchowej radości przebaczenia?
Prawda jest taka, że bez trudności nie bylibyśmy w stanie stawać się lepszymi ludźmi i odkrywać naszego prawdziwego ja. To właśnie w najbardziej krytycznych momentach wyciągamy na światło to,
co w nas najlepsze.

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi z twoich własnych działań. W szerszym znaczeniu też można powiedzieć, że szczęśliwy jest ten, kto pomaga innym, bo łagodność i złagodzenie cierpień innych jest czymś, co nam samym przynosi szczęście.

 W towarzystwie tych, których kochasz, nawet milczenie daje radość.

 Najszczęśliwsze chwilę spędziłam, troszcząc się o kogoś innego.