Dziś rzeczywistą głową rodziny jest ...

 Nieważne jaki bój toczymy ze światem.
Nieważne ile zbrój wkładamy przy tym i masek.
Jakimi tu czyni nas każda z ról i przypiętych łatek.
Będziemy zawsze dziećmi naszych ojców i matek.

 Szczęście to coś, czego nie możemy mieć na własność, możemy je tylko dzielić. Dzieląc się nim, stajemy się jego właścicielami.

 Szczęście to nie jest coś co jest gotowe. Pochodzi to z Twoich własnych działań. Jeśli chcesz inne, bardziej szczęśliwe dni, musisz zacząć od siebie.

 Żyjemy, słuchamy muzyki i niekiedy, bo nie zawsze, potrafimy dostatecznie się skupić, wystarczająco otworzyć, doświadczamy jej głęboko i boleśnie, doświadczamy jej piękna, w którym łączy się radość
i rozpacz, i także przeczucie, pojawiające się bardzo rzadko, ale mimo to realne, przeczucie czegoś,
co nas całkowicie przerasta, co należy do wyższego porządku, co nazwalibyśmy słowem boskie,
gdybyśmy się nie wstydzili takich słów.

 To niesprawiedliwe, że będąc dobrym cierpisz najbardziej.

 Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Wiele osób żyje, czekając na szczęście i nie zauważa, że są szczęśliwe w tym momencie.

 Szczęście boli, gdy jest ogromne.

 Najpiękniejsza chwila w ciągu dnia? Północ. Bo tylko wtedy już nie ma dzisiaj, a jutro jeszcze nie nadeszło.

 Łatwiej uwolnić się z więzienia tyrana, niż z pęt idei.

 Szczęście i harmonia nadejdą dopiero wtedy, kiedy człowiek nauczy się zgodnie z naturą działać, kiedy nauczy się rozpoznawać piękno we wszystkim, kiedy przestanie nadmiernie dążyć do korzyści materialnych, kiedy zrozumie, że skarbem, który posiada, jest sam człowiek.