Mądrości należy oczekiwać od tego, ...

 Szczęście to coś, co można zwiększyć poprzez dzielenie, jest jak ciepło domowego ogniska, nie pochłania go niewiele, całkiem dużo daje, bylebyśmy tylko darzyli innymi. Największym szczęściem jest dawanie szczęścia innym.

 Dobra pamięć w pewnych okolicznościach może stać się przekleństwem.

 Przyjaźń zawsze jest pożyteczna, a miłość często szkodliwa.

 Szczęście to nie jest rzeczownik ani czasownik. To spójnik. Tkanka łączna.

 Pod ziemią złoto się nie świeci.

 To jest chyba tak, jakbyś wsiadał do diabelskiej kolejki. Najpierw ci wszystko wiruje, brak ci tchu. Zachłystujesz się pędem, zdobywaniem. A później zwalnia i wszystko normalnieje, ale te-te motyle w brzuchu pozostają. I to jest chyba miłość. I wtedy uświadamiasz sobie, że bez niej chyba
już nic nie ma sensu.

 Dług pieniężny i dług wdzięczności to dwie różne rzeczy.

 Szczęście przychodzi wtedy, gdy przestajesz narzekać na problemy, które masz i zaczynasz doceniać to jak wiele innych masz już za sobą.

 Nie ma większego szczęścia niż spokój ducha, a nie ma większego cierpienia niż nienasycenie w zachłanności

 Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym więcej on unika ciebie. Ale jeśli skupisz swoją uwagę na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie delikatnie na twoim ramieniu.