Sacra populi lingua estjęzyk ludu ...

 Szczęśliwy człowiek to nie ten, co ma wszystko, czy ma bardzo dużo, ale ten, kto docenił to, co ma. Który dziękuje Bogu za każdy nowy dzień, za każde przebudzenie, za każdy uśmiech, za każdy oddech. Który cieszy się z małych rzeczy.

 Po prostu raz na jakiś czas każdemu trafia się szczęście.

 - Co Twoim zdaniem decyduje o szczęściu?
- Dobrze dobrane leki.

 Szczęście nie jest kwestią zdarzeń, które nie są w naszej kontroli, ale zależy to od postaw, które decydujemy się przyjąć.

 Pokój jest niepodzielny.Wojna również.

 Człowiek szczęśliwy jest jak dziecko: albo żyje teraz, teraz, teraz, albo czeka bez niepokoju, byle na coś uporczywie, na ranek, na następne wakacje, na święta Bożego Narodzenia.

 Szczęście to nie cel podróży, ale sposób podróżowania. To nie coś stałego, konkretnego, ostatecznego, ale zmienna wartość, zależna od wielu czynników, zewnętrznych i wewnętrznych. Nie siedzi w rzeczach materialnych, choć często szukamy go tam. Prawdziwe szczęście jest w nas samych, w naszej duszy, sercu, umyśle. Prawdziwe szczęście to być z kimś, kogo się kocha, robić coś, co się uwielbia, i być kimś, kim się naprawdę chce być.

 Im bardziej skorumpowane państwo, tym więcej praw.

 Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym więcej on unika ciebie. Ale jeśli skupisz swoją uwagę na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie delikatnie na twoim ramieniu.

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich własnych działań.