Prawdziwą trucizną dla szczęścia jest rywalizacja.

 Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. (...)

 Chcesz zagłuszyć głos swego serca?
Zdobądź poklask tłumu.

 Wypijmy za wszystkich, których pokochaliśmy. Za przyjaźń, która miała trwać wiecznie. Za nieprzespane noce. Za nadzieję na lepsze jutro.

 Nie ma i nie może być rewloucji bez kontrrewolucji.

 Doceń miłość. Ta prawdziwa jest tylko jedna.

 Państwo stanowi pierwszą ideologiczną władzę nad człowiekiem.

 Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym bardziej unika. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie Ci na ramieniu.

 Szczęście nie jest czymś gotowym, co przychodzi z zewnątrz, lecz jest wynikiem własnych wysiłków. To jest podróż, nie cel podróży.

 Nadmiar zajęć uwolnił mnie od myślenia o sprawach przykrych. Odzyskałam spokój i zaczęłam być tak szczęśliwa, jak dawno już nie byłam.

 Nawet największa przepaść społeczna dzieląca dwoje kochających się ludzi jest niczym wobec zgodności myśli i uczuć oraz jedności serc i dusz.