Szczęście wystawia ludziom swoje rachunki.

 Przyszliśmy, ujrzeliśmy, a Bóg zwyciężył.

 Nie interesuje mnie cudza radość. Cudza radość jest dla mnie zniewagą.

 Szczęście to nie jest cel, to jest sposób podróżowania. Szczęście nie jest planem, to jest metoda życia. Szczęście nie jest tajemnicą, to jest prawda. Szczęście nie jest marzeniem, to jest twój prawdziwy wszystko.

 Radość zawsze mnie wprawia w zły nastrój.

 Gdzie króluje nienawiść, nie może żyć cnota, ani gdzie panuje ubóstwo, wolność.

 Szczęście nie jest stacją, na której przychodzisz, ale sposobem podróżowania. Szczęście to nie cel, ale sposób, w jaki żyjemy każdą chwilę.

 Muszę ich słuchać; jestem ich przywódcą.

 Kiedy o tym myślałam, czułam radość i napięcie, nieśmiałość i wielką niecierpliwość – wszystko to naraz; czułam się człowiekiem.

 Najzuchwalej pyszni się człowiek własnym szczęściem.

 Mądrości należy oczekiwać od tego, kto wydaje rozkazy, a nie od tego kto je wykonuje.