Tylko ktoś, kto dużo płakał, może docenić życie w całym ...
Tylko ktoś, kto dużo płakał,
może docenić życie w całym
jego pięknie i głośno się śmiać.
Historia ludzkości to jeden mord niewinnych, to czarna trumna, której klucz wrzucono w morze.
Szczęście to coś, co można zwiększyć poprzez dzielenie, jest jak ciepło domowego ogniska, nie pochłania go niewiele, całkiem dużo daje, bylebyśmy tylko darzyli innymi. Największym szczęściem jest dawanie szczęścia innym.
Gdyby wynik wojny można było przewidzieć, żadnych by nie było.
Lud nie uznający łaski niebieskiej nie dojdzie dalej niż do pary i elektryczności.
licz pliki sraj w narkotyki
nie zrobisz tak dziś jutro jesteś nikim
ja jestem sobą
Szczęście - to nie pyszna gala, Szczęście - to tylko kędyś kryje się na dnie serca, cicha i skromna iskra, której nie zdążysz zabić, którą ciężko jest ożywić, która bez celu, bez pożytku świeci i płacze.
Jaki człowiek jest najmniej pożyteczny? Taki, który nie umie ani rządzić, ani być posłusznym.
Ludzkość jest ciężko chora. Przyczyną tej choroby jest nie tylko zmniejszanie zasobów naturalnych i ich chciwe gromadzenie przez niewielu, ile raczej rozkład braterskiej więzi między ludźmi, jak i między narodami.
Szczęście to nie jest kwestia intensywności lecz równowagi, porządku, rytmu i harmonii.
Do zwycięstwa trzeba nam odwagi, odwagi i jeszcze raz odwagi.