... nikt nie powiedział, że szczęście to obowiązek.

 Pisząc tę książkę, nie sądziłam, że stanie się ona taka wązna dla tysięcy ludzi. Dzięki ich reakcjom zrozumiałam, ze idea ,,przesuwania horyzontu" jest ponadczasowa i uniwersalna. Przecież codziennie zdobywamy Swój Własny Everest, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy. Dziś wiem też, że trudniej osiągnąć szczyt niż z niego zejść, a z wierzchołka widać kolejne Góry do zdobycia...

 Francja przegrała bitwę, ale Francja nie przegrała wojny.

 Patriotyzm nie polega na nienawiściwobec innych narodów,lecz na miłości do własnego.

 Życie jest jak rower, żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Szczęście to nie cel, lecz sposób podróżowania.

 W tym krótkim wcieleniu, które zwane jest życiem, jedynym, co naprawdę warto zrozumieć, jest to, że nie ma większego szczęścia od dawania i że najszlachetniejsze wybory zawsze przynoszą największe błogosławieństwa.

 Szczęście jest jak rzeźba. Każdego dnia formujesz i kształtujesz, strugając niepotrzebne fragmenty, dodając nowe kawałki. Nie ma gotowego schematu. Każdy musi stworzyć własną figurę szczęścia.

 Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy jak się mu wydaje, ani tak nieszczęśliwy jak to odczuwa. Rzeczywistość jest zawsze gdzieś pośrodku, pomiędzy zadowoleniem, a rozpaczą.

 Technika jest dzieckiem nieślubnym nauki i pędu do władzy.

 Szczęście nie polega na tym, że ma się to, czego się chce, ale na tym, że chce się tego, co się ma. Nie jest wyznacznikiem bogactwa, ale satysfakcji.

 Nie bez powodu serce ma dwie komory..Gdy jedna zostanie zraniona, druga pomaga jej się podnieść, zrozumieć i wybaczyć