Szczęście jest najniepewniejszym na świecie towarzyszem o najwyższej cenie.

 Szczęście to nie jest coś co przychodzi przypadkiem. To nie jest coś, co można znaleźć, zgubić, czy czegoś można być pełnym. Szczęście to sposób podróżowania. Sposób patrzenia na rzeczy, sposób bycia.

 Lepiej być szczęśliwą samotnie,
niż nieszczęśliwą z kimś innym.

 Nie pisał poematów, nie przenosił gór, nie jeździł super szybkim samochodem, nie starał się mieć tylko więcej być. Każdego dnia podchodził, przytulał i mówił "Dobrze, że jesteś".

 Wróg mobilizuje.

 Psychologowie twierdzą, że osoba, która potrafi pierwsza przeprosić jest tą odważniejszą. Osoba, która pierwsza wybacza, jest najsilniejszą. A osoba, która zapomina, jest najszczęśliwszą.

 Bez politycznej kultury suwerenny naród jest dzieckiem, które bawi się ogniem i może w każdej chwili podpalić dom.

 Społeczeństwo składa się z dwu wielkich klas: jedni mają więcej posiłków niż apetytu, drudzy więcej apetytu niż posiłków.

 Szczęście nie jest stacją przy której miałby zatrzymać się pociąg. Szczęście to podróż.

 Polityczni mówcy są jak automaty:górą wrzuca się pół myśli,a dołem wychodzi całe zdanie.

 ,,Upadam żeby powstać, wstaję żeby biec, biegnę żeby wygrać, Ty też''