Nie ma radości, której nie poprzedza gorycz żalu.

 Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść. Szczęście to sposób podróżowania. Szczęście to bycie tam, gdzie jesteś i zanurzenie się w tym całym. Szczęście to dostrzeżenie, że nic ci nie brakuje, iż jesteś doskonały właśnie taki, jaki jesteś.

 Kłamstwo jest kula śnieżna: im dłużej ją kręcisz, tym staje się większa.

 Można podzielić ludzi na trzy klasy: ci, co się zapracowują na śmierć; ci, co się zamartwiają na śmierć, i ci, co się zanudzają na śmierć.

 Nie musisz jej pytać jak się czuje. Patrzysz na nią i to wszystko wiesz. To jest miłość.

 Czego twój wróg nie powinien wiedzieć, nie mów przyjacielowi.

 Czyjeś szczęście się po prostu czuje.

 Szczęście to negatywny stan, wynik negacji cierpienia. Szczęście nie jest cel do zrealizowania, ale punkt wyjścia. Szczęście nie ma cezury, ono jest procesem. To nie jest punkt do którego dążymy, ale sposób podróżowania.

 Szczęście to coś więcej niż efemeryczna radość. To stan głębokiego zadowolenia, światła wewnętrznego spokoju i poczucia, że mamy wartość. Nie jest zależne od zewnętrznych okoliczności, ale od naszej wewnętrznej postawy.

 Nie ma niczego, co by mogło zapewnić ci szczęścia. Szczęście jest coś, co sam sobie dajesz. Jest to ostateczy efekt twoich myśli, słów, czynów.

 Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.