W życiu piękne są tylko chwile…

 Jesteś moim końcem i początkiem
Nawet jeśli przegrywam, to wygrywam
Ponieważ daję ci całego siebie, całego siebie
A ty dajesz mi całą siebie, całą siebie...

 - Jak żyć, żeby nie żałować?
- Odważnie. Pozwalajmy sobie na pomyłki i błędy, ale nie na nieuwagę. Róbmy w życiu miejsce na miłość. Ceńmy swój czas i pamiętajmy, że ci, których kochamy, też mają swój. Wtedy się robi łagodnie i jasno.

 Miłość niesie ze sobą wielkie szczęście, o wiele większe od bólu, który przynosi tęsknota.

 Kocham Cię Lubić...

 - Bo nauczycielki przedszkola tak mają. Łagodzą tulą do serca, zamykają pewne rozdziały w życiu, inne otwierają i same stają się autorkami niektórych. Co nas wyróżnia? Że potrafimy być dumne ze swojego zawodu, że wciąż chcemy się doskonalić i nie przesądzamy o końcu swoich poszukiwań. Człowiek, który nieustannie dąży - jest wielki. Nauczycielki przedszkola mają serce zaprogramowane na przyszłość, inwestują w siebie, gromadząc doświadczenia, bo miłość przecież się nie kończy.

 Szczęście nie jest kwestią zdarzeń, które nie są w naszej kontroli, ale zależy to od postaw, które decydujemy się przyjąć.

 Dialog - nie jest nakładaniem się na siebie monologów, ale wymianą w prawdzie i w wolności.

 Liberał to człowiek, który w czasie dyskusji nie może przyłączyć się do swego własnego poglądu.

 Nie ma tragedii, jest tylko nieuniknione.

 "Jestem dla Ciebie tu cała,w negliżu oddana Tobie,
widze co najlepsze w Tobie, widze to w jednej osobie,
dwa ciała a jedna dusza,
dwa serca a biją tak samo,
nikt do tego mnie nie zmusza
mówię "to ten jedyny, mamo".
z Tobą życie przeżyć, nie byle jak czy zwyczajnie,
razem możemy wszystko, bo się kochamy Skarbie."