Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież ...

 Szczęście to nie miejsce do którego idziemy, ale sposób w jaki do niego dochodzimy.

 Dopiero kiedy naprawdę przestajesz się bać, stajesz się szczęśliwy, lekki i silny.

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z Twoich własnych działań. Nie poszukuj szczęścia, bo nigdy go nie znajdziesz. Szczęście tworzysz sam, swoim życiem, swoimi wyborami, swoim podejściem do świata.

 Kiedy poszedłem do szkoły, pytali mnie, czym chcę być, gdy dorosnę. Odpowiedziałem: 'szczęśliwy'. Powiedzieli mi, że nie rozumiem zadania, a ja im, że oni nie rozumieją życia.

 Szczęście to nie coś, co można znaleźć, ale stan umysłu. Musisz go sobie stworzyć sam. Sam musisz walczyć o swoje szczęście. Nikt inny za ciebie tego nie zrobi.

 "...a właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty..."

 Nie można mieć pełnego szczęścia, jeżeli nie potrafisz dzielić się nim z innymi. Gdy rodzimy się, jesteśmy szczęśliwi sami dla siebie. Kiedy dorastamy, doświadczamy szczęścia, widząc radość innych. Przez to odkrywamy, że prawdziwe szczęście polega na tworzeniu radości dla innych.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam.
Na przykład jechałam tramwajem i chciałam,
żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten
pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam:
„Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież
na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech).
Pozbądź się tego wewnętrznego biegu.
Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła
ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a
przecież we wszystkim można znaleźć
tyle piękna. Właściwie samo to, że się
żyje, jest już czymś cudownym.

 Aby osiągnąć szczęście, trzeba znać cierpienie.

 Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci.