Prawo jest nieużyteczne, ponieważ dobrzy go nie potrzebują, a źli nie stają się dzięki niemu lepsi.
Każdy z nas ma chociaż jedną osobę, której chciałby coś powiedzieć, ale boi się konsekwencji.
Szczęście - To tylko słowo, które ktoś wymyślił. Wszyscy o tym marzą a nikt tego nie doznał.
Nie interesuje mnie cudza radość. Cudza radość jest dla mnie zniewagą.
Nie ma szczęścia bez odwagi oraz szlachetności. Te dwie czynniki są esencją prawdziwego szczęścia, bo bez nich nie jesteśmy w stanie docenić tego, co mamy.
Najzuchwalej pyszni się człowiek własnym szczęściem.
Szczęście to nie coś, co już osiągnięto. To jest sposób na życie. To jest zastosowanie siły woli do ciągłego dążenia do celu, to jest przyjęcie z lękiem, ale i z entuzjazmem każdej nowej, nieznanej sytuacji. Szczęście to ostatecznie to, jak odnosimy się do samych siebie.
Szczęśliwy człowiek to nie ten, co ma wszystko, czy ma bardzo dużo, ale ten, kto docenił to, co ma. Który dziękuje Bogu za każdy nowy dzień, za każde przebudzenie, za każdy uśmiech, za każdy oddech. Który cieszy się z małych rzeczy.
Szczęście to coś, czego nie możemy mieć na własność, możemy je tylko dzielić. Dzieląc się nim, stajemy się jego właścicielami.
Dobre ubranie otwiera wszelkie drzwi.
