Szczęście to nie cel podróży, ale sposób podróżowania. To nie coś stałego, konkretnego, ostatecznego, ale zmienna wartość, zależna od wielu czynników, zewnętrznych i wewnętrznych. Nie siedzi w rzeczach materialnych, choć często szukamy go tam. Prawdziwe szczęście jest w nas samych, w naszej duszy, sercu, umyśle. Prawdziwe szczęście to być z kimś, kogo się kocha, robić coś, co się uwielbia, i być kimś, kim się naprawdę chce być.
Wszyscy jesteśmy wariatami,tylko nie wszyscy jesteśmy zdiagnozowani.
Chwała wszystkiemu, co twardym czyni.
Bóg nas tylko wynagradza, ale MY - ludzie nie potrafimy tego dostrzec i wszystko tracimy przez własną głupotę, obwiniając o to Boga.
Na świecie jest coraz mniej dobrych subiektów i rozumnych polityków, bo wszyscy stosują się do mody.
Życie jest prostsze, kiedy możesz liczyć na pomoc przyjaciół.
Szczęście to nie cel, to sposób podróżowania. Świat pełen jest osób, które naoglądały się filmów, przeczytały książki, po których zaczęły myśleć, że szczęście to dojście do określonego miejsca, ale kiedy tam dotrą, nie czują nic specjalnego... Bo szczęście to nie punkt docelowy, lecz sposób podróżowania.
Nie szukajcie szczęścia, bo szukanie jest w nim właśnie. Szczęście to nie meta, ale droga. Teraz jesteś szczęśliwy, jeśli to zrozumiesz.
Moglibyśmy (przez muzykę) kierować światem, mamy do swej dyspozycji odpowiednią siłę.
Piękno człowieka nie mierzy się lajkami na Facebooku. Mierzy się odruchem serca dla drugiej osoby.
