Opłacz to, wykrzycz to, a później weź się w garść, stań na nogi i zacznij żyć. Możesz żyć tak szczęśliwie, że głowa mała.
Ordery ułatwiają odróżnianie polityków od kelnerów.
Szczęście to nie jest stan, to jest kierunek. Trzeba iść za nim, ciągle, nieustannie. Szczęście jest ruchem.
Życie jest czymś pięknym, darem od Boga, misją oraz walką w której nie można się poddać. Trzeba walczyć o szczęście, o samych siebie. Są chwile szczęścia i smutku. To takie ciągle dążenie do czegoś: do perfekcji, do spełnienia marzeń, do szczęścia.
Kiedy walczymy możemy odnaleźć to szczęście a kiedy poddajemy się, dosięgać będzie cierpienie, tak jak mówi powiedzenie:"Życie to nie bajka, życie to ciągła walka".
Czasami bywa różnie, ale nie ma co się załamywać, trzeba doceniać każdą chwilę i cieszyć się z tego co się ma.
Po prosu przestań czekać, na piątek, na wakacje, na kogoś, kto się w Tobie zakocha, na życie. Szczęście osiąga się wtedy, kiedy przestajesz czekać, a zaczynasz korzystać, z chwili obecnej.
Nigdy się nie poddawaj bo jeśli przejdziesz najgorsze chwile, to znaczy, że zasługujesz na te najlepsze.
Zamiast komuś dowalić i pokazać jaki to ja jestem silny i wielki, pomocną dłonią i dobrym słowem postaw mu drogowskazy na lepsze życie.
Nawet cień przyjaciela starczy, aby uczynić człowieka szczęśliwym.
Polityka, która nie zachowuje w sobie ani teologii, ani metafizyki, ani moralności, staje się ostatecznie interesem handlowym.
Każdy z nas tego przecież chce,
zatrzymać się byle być szczęśliwym,
mija czas, przemija dzień,
ja tego chcę - żyć nie na niby
