Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Jeśli zatrzymamy się, aby zapytać 'Czy jestem szczęśliwy?' to jest to dowód, że nie jesteśmy. Szczęście to stan, który do nas przychodzi, kiedy tworzymy szczęście dla innych.
Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.
Nie można być prawdziwie szczęśliwym, jeśli jednocześnie nie jest się pewnym, że sprawia się radość innym ludziom. Szczęście nie jest czymś, co można zdobyć i zatrzymać dla siebie samo. Jest gorącym, ciepłym płomieniem, który gaśnie, jeśli nie jest podtrzymywany przez ciągłe dowody, że umiejąc coś dać, dajemy to, co jest najlepsze w nas samych.
Spośród wszelkich przeciwności Fortuny największym nieszczęściem jest zaznać szczęścia.
Zawsze mnie to dziwiło: dwoje ludzi, którzy wiedzieli o sobie niemalże wszystko, nagle przestają się znać.
Szczęście jest jak motyl: kiedy usiłujesz je złapać, zawsze wymyka ci się z rąk. Ale jeśli cichutko usiądziesz, to może samo do ciebie przyleci.
Czuć się szczęśliwym i bez szczęścia – jest szczęściem.
- obiecaj mi !
- co ?!
- Bądź z mną zawsze i wszędzie
-...
-Będziesz ?
- BĘDE !!!
:)
Jak zachować pokój, pozostaje niestety tajemnicą wojskową.
Szczęście to zadowolenie z siebie.
