Nasze społeczeństwo cierpi na ciężki zawał serca. Nadaje się tylko oddział intensywnej terapii, gdzie musi otrzymać surowicę miłości.
Chcąc, żeby młodzież była lepsza, żeby nie była cyniczna, trzeba, żeby społeczeństwo zachowywało się tak, by je można było słusznie szanować.
Szczęście to jedyna rzecz, która
się mnoży, gdy się ją dzieli.
Nie należy przesadzać z demokracją. Nie chciałbym podróżować statkiem, którego kurs byłby określany głosowaniem załogi, przy czym kucharz i chłopiec okrętowy mieliby takie samo prawo głosu jak kapitan i sternik.
Inni próbują oszczędzić ci bólu. Prawda potrafi być druzgocącą. Sporo życia spędzamy, próbując chronić się przed nią i osłaniać przed nią innych. Posługujemy się kłamstwem, żeby stępić ostrze życia. Śnimy o lepszym jutrze. Ukrywany się przed własnymi żaglami i niedostatkami. Staramy
się wyolbrzymić dobro i umniejszać zło.
Żeby przeżyć wielkie szczęście , nie wolno spoglądać w przeszłość.
Dziwne są ścieżki szczęścia. Niektórzy
potrafią zbudować swoje szczęście niemal
z niczego, ocalić i rozdmuchać nawet
najbardziej nikłą iskrę, choć wiatr i deszcz.
Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy tuż przed oczyma.
A wiesz dlaczego tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.
Autorytet to więcej niż rada i mniej niż rozkaz.
To byłby dla mnie
zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.
