Koniec żartów, panowie, zaczynają się schody.
Szczęście? To miłość, przyjaźń, rodzina, praca, która sprawia radość. To nieustanne poszukiwanie harmonii wewnętrznej, równowagi między tym, co robimy a tym, kim naprawdę jesteśmy.
Szczęście to coś, co nie przychodzi samo. Trzeba po nie sięgnąć. Wiele razy jesteśmy o krok od szczęścia, ale z jakiegoś powodu nie potrafimy tego kroku zrobić.
Któregoś dnia spotkasz kogoś wyjątkowego, kogoś, kto rzuci cię na kolana jednym uśmiechem. Kogoś, kto zniewoli twoją duszę jednym spojrzeniem pięknych oczu. Nagle kula ziemska przechyli się na swojej osi i wskaże właśnie na nią.
I będziesz wiedział, że spotkałeś swoje przeznaczenie.
Ci są najszczęśliwsi i najbliżsi bogów, którzy nie potrzebują niczego.
Im jestem starszy, tym bardziej jestem przekonany, że liczą się proste rzeczy. Nie kasa, tylko miłość. Że każdy ranek to nowy początek. Że można porozmawiać bez ściem, tarcz i szóstych znaczeń i mówić dokładnie to, co myślimy. Że stary Merc, może dać tyle samo radochy co Ferrari. Że można siedzieć pod drzewem, pić tanie wino, jeść kurczaka palcami i być bardziej szczęśliwym i pełnym, niż wpieprzając śledzia zawiniętego w pączek, w ekskluzywnej skandynawskiej restauracji, gdzie na stolik czeka się trzy miesiące...
Wierzę, że jedna jaskółka czyni wiosnę.
Jeden drobny gest zmienia życie ludzkie.
Jeden uśmiech zmienia stan emocjonalny spotkanej osoby.
Jedno spojrzenie łączy ludzi na całe życie.
Jeden krok zmienia wszystko.
Dobry syn nie stara się przypodobać ojcu, wierny poddany nie pochlebia panu.
Na nic mądrość, jeśli nie towarzyszy jej szlachetne serce. Mądrość wynikająca z wiedzy daje nam umiejętność podejmowania decyzji. Ale na cóż nam taka umiejętność, jeśli nie wynika z miłości? Dobroć, żeby rozkwitła, potrzebuje czystości uczuć.
Szczęście nie jest czymś gotowym, co przychodzi z zewnątrz, lecz jest wynikiem własnych wysiłków. To jest podróż, nie cel podróży.
