Szczęście według Hesse'go

 Szczęście to nie jest cel, to efekt uboczny pewnego życia. Szczęście to nie jest coś co się osiąga. Jest się szczęśliwym czy nie, de facto. I to jest zupełnie niezależne od jakiejkolwiek zewnętrznej ewentualności.

 Pierwszy sekret szczęścia to emocjonalna niezależność. Wiesz, co mam na myśli? Nie można oczekiwać, że szczęście da ci druga osoba, albo że ona uczyni cię szczęśliwą. Nie możesz nawet oczekiwać, że pozwoli ci być szczęśliwą, jakbyś musiała prosić o pozwolenie czy coś. Trzeba swoje szczęście stworzyć samemu, w środku i nie pozwolić, by ktokolwiek je tknął albo odebrał.

 Nie ma drogi do szczęścia, szczęście to droga. Tak wiele osób spędza całe swoje życie czekając na szczęście, nie zdając sobie sprawy, że szczęście jest tu i teraz.

 Szczęście to coś, co nie zależy od tego, co mamy, tylko od tego, jak to marnujemy. Nie można go kupić, ale można go zepsuć. Szczęście to coś, co nazywamy spełnieniem, a jego brak - frustracją.

 Polityka, która nie zachowuje w sobie ani teologii, ani metafizyki, ani moralności, staje się ostatecznie interesem handlowym.

 Nie jestem szczęśliwy, bo mam wszystko co chcę, lecz dlatego, że kocham to co mam. I nie muszę posiadać tego, czego pragnę - samo pragnienie sprawia, że jestem szczęśliwy.

 Nieważne jaki bój toczymy ze światem.
Nieważne ile zbrój wkładamy przy tym i masek.
Jakimi tu czyni nas każda z ról i przypiętych łatek.
Będziemy zawsze dziećmi naszych ojców i matek.

 Bądźcie wojownikami szczęścia bo nigdy nie wiadomo kiedy staniecie się więźniami rzeczywistości.

 Młodość jest zawsze symbolem przyszłości, marzeń, nadziei.

 Lepsze trawniki ojczyste niż wrogów ogrody.