Zawsze mówiłem o wojnie. Wojna jest brutalna. Wojna jest zawsze zła. Istnieją siły w niej, które wciąż są nieznane. To pierwsza rzecz, której uczymy się z wojny: to żadna zabawa.
Wojna to zawsze wojna, ta sama stare poczucie niesprawiedliwości i bezsilność. Ten sam niesmak porażki, niezależnie od wyników.
Na wojnie ważne jest nie to, czy ktoś jest pijany, ale to, czy jest na tyle pijany, by mieć odwagę iść na śmierć. Właśnie tak wygląda wojna
Najlepszy sposób walki to unikanie walki. Z nim wygrasz sto procent bitew. Zawsze walcz swoim sposobem, a nie przeciwnikiem, a pokonasz go bez walki.
Można wyjść z wojny, ale nigdy nie można wyjść z w niej całym. To jest piekło na ziemi, które trawestuje ludzi, karambolując ze sobą ich ciała i ducha. Człowiek staje się tylko cieniem tego, kim kiedyś był.
Kto chce pokoju, przygotowuje wojnie; kto dąży do zwycięstwa, trenuje swoje żołnierzy; kto chce przetrwać, broni się ze wszystkich sił; a kto chce dominować, atakuje. Jest tylko jedna zasada wojenna, jedna ilość siły i jedno pole do walki, które decydują o przeżyciu i gwałtownej śmierci: to jest zasada działania bez działania, siła bez siły, pole bitwy bez pola bitwy.
Wojna to nie tylko akt przemocy, lecz również iskra przemocy. Prawdziwa, niepodzielna władza powstała z przemocy. Nieznane niepewności, szanse, to także przemoc, co więcej, wpływają na wynik, tożsamy z elementem losu.
Potęga militarna nie jest celem, ale środkiem. Celem jest pokoju. Wojna bez celu to przestępstwo. Wojna o pokój jest odpowiedzialnością.
Wojna nie polega na tym, kto zaczyna bój, ale na tym, kto kończy go. Nie na tym, jak wielki jest twój oręż, ale z jaką determinacją go wznosisz. Walka nie zawsze jest zwycięstwem, ale niewinność jest zawsze porażką.
Wojna to zło, w którym zwycięzcą zostaje ten, kto jest mniej niegodziwy.
