Czasem największym darem, jaki możesz komuś ofiarować, jest wolność.

 Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.

 Wolność to nie przestrzeń bez ograniczeń, ale możliwość wyboru. To nie brak obciążeń, ale świadomość, że mogę decydować o swoim losie. To nie odrzucenie innych, ale szacunek dla ich wolności.

 Na ulicy w powstańczej Warszawie
Sprzedawano blaszane Orzełki
Zanim dziecko Virtuti dostanie
Niech Orzełkiem na czapce się cieszy

Nie chciał nikt żeby dzieci walczyły
Nie chciał nikt by co dnia umierały
Lecz powstrzymać ich nikt nie miał siły
Same sobie broń zdobyć umiały

Ile Orłów sprzedano zbyt tanio?
Ile Orłów sprzedano zbyt drogo...
Cena prawdą umarłych zostanie...
Żywi z bólu rozliczyć się mogą...

Na powstańczej kronice zostały
Zdjęcia chłopca co poległ na Ciepłej
Jedenaście miał lat Orzeł Biały!
A nazywał się Wojtuś Zaleski

 Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...

 Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość oznacza jedynie bycie identycznym jak inni.

 Zniewolony umysł to największe niewolnictwo. Rządy mogą zabrać wolność cielesną, ale duch ludzki może pozostać wolny jak ptak, samoogranizczający się przez swoje wartości i aspiracje.

 Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.

 Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.

 Wolność jest najwyższym prawem człowieka, ale człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, gdy jest człowiekiem, a nie zwierzęciem, bestią, bo nie wolność zwierzęcia, ale wolność człowieka jest najwyższym prawem człowieka.

 Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, lecz na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To jest wolność.