Czasem największym darem, jaki możesz komuś ofiarować, jest wolność.

 Nie zależy nam na wolności, ale na zdolności mówienia sobie przez całe życie, że jesteśmy wolni, że nic nam nie brakuje, że jesteśmy niezależni.

 Prawdziwa wolność jest niczym innym, jak tylko zdolnością do życia zgodnie z prawem, którego sami dla siebie stworzyliśmy.

 Wolność to świadomość, że nic od nas nie zależy. Wolność to nauka o strachu. Wolność to raj utracony, tęsknota za którym jest najgłębszym dowodem człowieczeństwa.

 Ten, kto myśli dużo, nie nadaje się do działania, z wyjątkiem działania jako ofiara...

 Wolność jest najcenniejszym tańcem jaki możemy zatańczyć. Tylko w niej każdy krok jest zgodny z muzyką naszej duszy, tylko w niej każdy obrót nosi piętno autentyczności. Ale pamiętajcie, że wolność nie jest zdziczałym pląsem przez życie. Jest tylko i aż tauńcem z taśmą, której nie widać, ale której odczucie nie opuszcza nas ani na krok.

 Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podobnie jak w ciemności są możliwości, których nie widzimy, dopóki nie uwolniliśmy się od naszych własnych lęków, które zatrzymują nas w miejscu.

 Nie za króla! Za wolność naszą i waszą! Bóg, honor, ojczyzna! To hasło nas przez całe życie prowadzi, pod nim padniemy!

 Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.

 Wolność jest prawem do tego, co prawo nie zabrania. Każdego obowiązuje przestrzeganie ustaw i jeśli pragnie wolności, musi znać prawa, które o tej wolności decydują.

 Wolność nie jest niczym, co moglibyśmy otrzymać jako dar. Wolność to coś, co musimy stworzyć sami. Wolność to nie dziedzictwo, to walka. Wolność to nie idea, to odpowiedzialność.