Czasem największym darem, jaki możesz komuś ofiarować, jest wolność.

 Człowiek ma prawo działać jak chce, dopóki nie krzywdzi innych. W wolnym społeczeństwie nikt nie powinien zmuszać nikogo do życia według swojego wzorca.

 Żadna potęga, ani nawet przymus, nie obniży godności potężnej duszy swobodnej; sprawia tylko, że jej działania duchowe są trudniejsze.

 Najważniejsza kwestia wolności to prawo do tego, by każdy mógł myśleć dla siebie i działać według własnych przekonań. Wolność nie jest niczym, jeśli nie obejmuje wolności do robienia błędów.

 Wolność, której nikt nie jest stanie nam dać ani zabrać, jest wolnością wyboru w sferze moralnej. Nie możemy jej traćić, możemy jedynie z niej zrezygnować.

 Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.

 Wolność nie jest celem, lecz warunkiem. Nie jest ona krokiem, którego cel osiągnąć, lecz narzędziem, dzięki któremu można kroczyć swobodnie.

 Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podobnie jak w ciemności są możliwości, których nie widzimy, dopóki nie uwolniliśmy się od naszych własnych lęków, które zatrzymują nas w miejscu.

 Wolność to nie brak ograniczeń. To wolność do wyboru własnego sposobu życia, a nie ucieczka od rzeczywistości w raj utopijny.

 Wolność jest cicha. Wolność to jest decydowanie o sobie. To nie hałas, nie okrzyki. Wolność to jest coś, co daje ci spokój.

 Czyśli w tym jest cała wolność, że możemy zachować dla siebie niewoli, tylko zmienić na panów naszych rodaków, i być jest czym dzikusy, bezprawiem rządzone, nawzajem się mordujące?