Prawda o Wolności

 Wolność jest miarą naszej godności; kto się godzi na słabnących, jest niewolnikiem, choćby żył w złotym pałacu i pił z diamentowych kielichów.

 Wolność to dobra rzecz, ale wolność bez moralności to przerażająca pułapka, płonący dom, którego nie można opuścić.

 Wolność nie jest stanem spoczynku i bezpieczeństwa, ale nieustającym, ryzykownym zadaniem tworzenia i obrony porządku moralnego.

 Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.

 Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?

 Wolność to nie wszystko. Wolność ma granice i te granice to prawo. Prawo, którego nie trzeba ludziom narzucać, bo ono wynika z ich najgłębszej natury, z ich godności ludzkiej.

 Wolność jest nie tylko prawem do tego, co chcemy, ale także do tego, co powinniśmy. Kiedy wolność nie wiąże się z odpowiedzialnością, staje się destrukcyjna.

 Wolność to odpowiedzialność. Dobrze, że tak mało ludzi jej chce.

 Wolność nie jest byle jaką licencją, nie jest prawem do czegokolwiek. Wolność jest darem, jest obowiązkiem, jest szansą, jest wyzwaniem.

 Wolność jest tylko dla tych, którzy mają tyle ducha, żeby być odpowiedzialnymi. Inaczej mówiąc, trzeba mieć odwagę, aby żyć wolnością.