Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Wolność to prawo do tego, co dozwala prawo; do tego, co prawo zabrania, wolność nie ma prawa.
Cuda wolności! ona z niczego coś tworzy.
Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.
Wolność jest najcenniejszym darem, jaki możemy otrzymać lub dać innym. Bez wolności nie ma żadnej innej wartości, nie ma życia, nie ma celu.
Wolność nie polega na tym, że możemy robić wszystko, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.
Wolność nie jest pojęciem, które mamy przyjąć bez przemyślenia. Wolność to odpowiedzialność. Nie chodzi o prawo do bycia egoistą, do tylko dbać o swoje potrzeby bez zważania na innych, ale o prawo do bycia sobą, do bycia autentycznym.
Wolność to coś więcej niż tylko prawo do działania według własnego uznania. To również odpowiedzialność za wybór własnej ścieżki, za nałożenie na siebie reguł i poszanowanie innych. smutne jest, że tylko niewielu zdaje sobie sprawę, że wolność bez odpowiedzialności jest jak statek bez steru.
Nie można być prawdziwie wolnym, kiedy twoja wolność jest przyczyną cierpienia innych. Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie, że to, co robimy, ma wpływ na innych. To nie tylko prawo do decydowania o sobie, ale przede wszystkim odpowiedzialność za decyzje, które podejmujemy.
