Wolność to nie sól i pieprz, ale wolność od umysłów zamkniętych, to jest siła. Wolność od wątpliwości i bezsilności, to jest prawdziwa wolność.
Wolność to nie stan natury. Wolność to stan kultury. Naturą człowieka jest życie w ujarzmieniu. Wolność jest zwycięstwem kultury nad naturą, zwycięstwem trzeźwości nad kobiecością, zwycięstwem dojrzałości nad dzieciństwem. Wolność jest zakwitem kultury.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Człowiek nigdy nie może wiedzieć, co powinien chcieć, ponieważ żyje tylko jedno życie i nie ma sposobu, aby je porównać z jego poprzednim życiem ani poprawić go w swoim następnym życiu.
Nigdy nic tak nie przypomina niewoli, jak wolność bez prawdy, i nic tak kipiącej prawdy, jak niewola wolności. Żyjemy na jej pograniczu, i zawsze jesteśmy nienasyceni
Wolność nie jest luksusem dla dobrze usposobionych, wolność jest najważniejszym prawem z brudnych, tchórzliwych, nikczemnych. To oni są zawsze w większości.
Ten, kto myśli dużo, nie nadaje się do działania, z wyjątkiem działania jako ofiara...
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
Wolność nie jest stawianiem na swoim, ale zdolnością do szanowania prawa innych do bycia sobą, do podejmowania własnych decyzji i żywienia swoją autentycznością.
Życie bez wolności jest jak ciało bez duszy. Wolność jest tym, co daje nam siłę do codziennego działania. Wolność jest najcenniejszym darem, który możemy otrzymać. Bez wolności jesteśmy tylko pustymi skorupami, bez możliwości wyrażania siebie.
