Istnieje tylko jedna droga do autentycznego spełnienia wolności – rzutowanie jej pozytywnym czynem ku ludzkiemu społeczeństwu.
Tylko brak wolności określa obowiązki.
Wolność, wolność! To prawda... Ale co z tego, skoro jestem niewolnikiem mojego serca, myśli, kości i krwi?
Nie jesteśmy uwięzieni przez nasze przeszłe decyzje. W każdym momencie mamy wolność zdecydować, kim chcemy być.
Wolność jest tylko dla tych, którzy mają tyle ducha, żeby być odpowiedzialnymi. Inaczej mówiąc, trzeba mieć odwagę, aby żyć wolnością.
Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.
Wolność nie jest przeciwieństwem przymusu, lecz przymusu niewłaściwie zrozumianego. Ujarzmienie nie jest konieczne, a każde zewnętrzne ujarzmienie jest opracowaniem, do którego człowiek dochodzi z wolna, a nie urodzonym prawem.
Wolność zawsze jest wolnością dla tych, którzy myślą inaczej. Nie tylko dlatego, więziemy tych, którzy myślą inaczej, aby zapobiec demoralizacji przeprowadzki; ale ponieważ wolność zawsze jest i pozostanie jednym z najważniejszych dóbr społeczeństwa.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce. Wolność polega na możliwości nie robienia tego, czego nie chce się robić.
Wolność to nie zboczenie, ale zdolność do przełamywania w sobie zboczeń. To nie oznacza robić wszystko, co mi się podoba, ale umieć zrobić to, co dobre.
