Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
Wolność, której nikt nie jest stanie nam dać ani zabrać, jest wolnością wyboru w sferze moralnej. Nie możemy jej traćić, możemy jedynie z niej zrezygnować.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
Nie musimy wcale odnosić sukcesów. To już jest swego rodzaju wolność. Wolność oznacza być kimś, kim naprawdę jesteśmy.
Nie można odebrać nam wolności, bo istnienie jest wolnością. Ale można tak zaburzyć naszą równowagę, że będziemy błędnie sądzili, iż usunięto nas z własnego centrum...
Tylko ten jest wolny, kto w swoich wysiłkach polega na sobie samym, a nie na innych. Tylko ten jest wolny, kto jest świadomy, że wolność jest nieograniczonym polem do własnych wysiłków.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musi się robić tego, czego nie chce. Wolność nie jest chaosem, ale harmonią ustanowioną zgodnie z prawem i miłością. Wolność nie jest początkiem, ale końcem. Nie jest celem, ale środkiem. Wolność nie jest spełnieniem, ale zadaniem. Nie jest zdobyciem, ale dążeniem. Nie jest datkiem, ale zdobyczą. Nie jest darem, ale zdobyczą. Nie jest przywilejem, ale długiem.
