Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.
Wszyscy jesteśmy potężnie ograniczani. Nawet najbardziej wolny z nas jest niewolnikiem jakiejś konieczności, jakiegoś tajemniczego przymusu. Wolność jest jedynie zdolnością do działania zgodnie z własnymi przekonaniami.
Być wolnym nie znaczy tylko zrzucić kajdany, ale żyć w taki sposób, aby szanować i pobudzać wolność innych.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.
Wolność, wolność! To prawda... Ale co z tego, skoro jestem niewolnikiem mojego serca, myśli, kości i krwi?
Wolność jest jedynie szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest próbą zniwelowania wyższych wartości życia do poziomu wartości niższych.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność dokonywania wyborów. Ale również zrozumienia, że nasze decyzje mają konsekwencje i musimy ponosić odpowiedzialność za nasze wybory.
Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
Nigdy nic tak nie przypomina niewoli, jak wolność bez prawdy, i nic tak kipiącej prawdy, jak niewola wolności. Żyjemy na jej pograniczu, i zawsze jesteśmy nienasyceni
