Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
Wolność nie jest wygodnym stanem samozadowolenia, lecz wielkim i trudnym zadaniem, które stawia się nam wciąż na nowo.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. Wolność to zdolność do podejmowania decyzji w oparciu o własne przekonania, a nie pod presją innych.
Bądź wolny, ale pamiętaj: wolność twoja kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka. Wolność nie jest byciem poza prawem, a prawem jest szacunek dla wolności innych.
Łatwo jest uwierzyć, że jesteśmy wolni, jeśli nigdy nie próbowaliśmy sinej granic, których nie można przekroczyć. Prawdziwa wolność nie jest wolnością od czegoś, ale wolnością do czegoś.
Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.
Najpierw damy każdemu okazję do tego, by się pokazał, później każdemu taką samą szansę. Ale wolność to także prawo do tego, by się nie pokazywać, prawo do anonimowości, izolacji. Wolność to prawo do prywatności.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
