Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co nam się podoba, ale prawo do tego, że ci, co robią, co im się podoba, nam nie przeszkadzają.
Wolność nie jest niczym, co można oddać; to jest sposób życia. Można albo żyć i być wolnym, albo umrzeć, próbując zdobyć wolność. Wolność to odpowiedzialność, a nie rzecz, którą można posiadać.
Wolność jest najwyższą ziemską fortuną; należy ją umieć zastosować, jeżeli chcemy jej używać. To jest największe dobro, które mają niebiosy. Kto tego niewykształcony, zostaje niewolnikiem łatwo.
Wolność to brak przymusu i konieczności bycia kimkolwiek innym niż siebie. To swoboda wyrażania siebie bez strachu przed krytyką. To prawo do wyboru swojej drogi, mimo wpływów społecznych.
Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto z Was powie, że jest wolny? Prawda jest taka, że prawo do wolności posiada to stworzenie, które jest najbardziej zależne.
Wolność nie jest poza nami, ale w nas. Jeżeli czujemy, że jesteśmy niewolnikami swoich namiętności, jest to nie znaczy, że przychodzą one z zewnątrz, ale że są w nas samych. Stąd jest ktoś, kto jest swoim własnym niewolnikiem, a kto inny jest wolny.
Wolność nie oznacza, że możemy robić, co chcemy, ale oznacza, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.
Wolność to nie wszystko. Wolność ma granice i te granice to prawo. Prawo, którego nie trzeba ludziom narzucać, bo ono wynika z ich najgłębszej natury, z ich godności ludzkiej.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. To możliwość, aby ta szansa nie była próżna, musisz być zawsze czujny na to, co tworzysz, jak to wpływa na innych i do kogo się odwołujesz.
