Wolność jest możliwością dyskrecji, ale realna możliwość wymaga ciągłego rozważania, a to oznacza tracić spokój, żyć w niepewności, płynąć po morzu zmiennych hipotez bez żadnego żeglarza do pokierowania.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, uznana za ogólną i jednorodną, prowadzi do końca człowieczeństwa.
Doświadcz tu wolności, którą kiedyś znałeś, nie pamiętając niczego przed swoim urodzeniem. Czyż nie jest odległe, czułe i wolne od strachu?
Wolność jest jak powietrze. Dopóki go mamy, nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Żadna potęga, ani nawet przymus, nie obniży godności potężnej duszy swobodnej; sprawia tylko, że jej działania duchowe są trudniejsze.
Wolność to nie zboczenie, ale zdolność do przełamywania w sobie zboczeń. To nie oznacza robić wszystko, co mi się podoba, ale umieć zrobić to, co dobre.
Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.
Wolność to coś więcej niż tylko prawo do działania według własnego uznania. To również odpowiedzialność za wybór własnej ścieżki, za nałożenie na siebie reguł i poszanowanie innych. smutne jest, że tylko niewielu zdaje sobie sprawę, że wolność bez odpowiedzialności jest jak statek bez steru.
Wolność jest najwyższą wartością, daje poczucie godności, przynosi radość, spełnienie i szczęście. Nam, którzy ją posiadamy, ciężko zrozumieć jak to jest jej nie mieć.
