Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Wolność jest nie tyle stanem natury, co rzeczą, której musimy nauczyć się na nowo z każdym pokoleniem. Wyuczyć z poszanowaniem, cierpliwością i miłością, a najbardziej - bez gwałtu i przemocy.
Człowiek może być wolny bez bycia mężczyzną, ale nie może być mężczyzną bez bycia wolnym. Dla istnienia, światło, dla człowieka, wolność.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Wolność nie jest luksusem łatwych czasów. Wolność to największa potrzeba trudnych czasów. Niechaj daje nam odwagę do twórczego myślenia, które każdej kryzysowej sytuacji potrafi dostrzec nowe możliwości.
Nie można odebrać nam wolności, bo istnienie jest wolnością. Ale można tak zaburzyć naszą równowagę, że będziemy błędnie sądzili, iż usunięto nas z własnego centrum...
Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy żadna ilość politycznej wolności nie uzupełni pustki serca człowieka, który jest niewolnikiem swojej własnej moralności.
Wolność jednostki, w każdym z tych aspektów, ograniczona jedynie przez to, co jest niezbędne dla zachowania tej samej wolności dla innych, jest sprawiedliwym wymogiem. Granice osoby są rozciągane aż do momentu, w którym zaczynają się prawa drugiej osoby.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, zarówno dla siebie, jak i dla innych. Czy gdyby tak nie było, czy warto byłoby płacić za nią taką cenę?
