Wolność jest dla każdego z nas czymś innym. Dla jednego to prawo do robienia wszystkiego, co mu się podoba; dla innego ograniczenie tego prawa w imię dobra ogółu.
Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.
Prawdziwy człowiek swobodny to tylko ten, kto potrafi wszystkiego się powstrzymać. Bo nie zależność od tego, co nam sprzyja, uczyni nas wolnymi. Wolność zaczyna się wtedy, gdy potrafimy powiedzieć 'nie'.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest niczym innym niż próbą utrzymania ludzi na tym samym poziomie.
Nigdy nie będą w stanie zrozumieć wolności ci, którzy nigdy nie musieli walczyć o jej zachowanie. Nie mogą jej docenić i nie pojmują, jak wielką wartość dla nich ma, ponieważ jeszcze jej nie stracili.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, a nie ilością prazubstwa bez celu i kierunku, jaką sobie wyobrazili uciskani.
Czuje się wolny tylko ten, kto w swojej wolności dostrzega nie tylko prawo, ale i swoją godność, poświęcenie, obowiązek. Wolność nie jest zdolnością do robienia wszystkiego, co nam się podoba, ale wolność jest prawem do tego, co powinniśmy robić.
Wolność nie polega na robieniu czego chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy. Jest to klucz do zrozumienia swoich praw, wartości i wskazówek, które prowadzą nas w odpowiednim kierunku.
Wolność nie jest tylko odebraniem kajdan, lecz żyje się ją, stale powiększając naszą troskę o innych i stając na ich obronę. Jest to rzeczywistość, którą musimy zarówno wyrazić, jak i zrozumieć.
Istnieje tylko jedna droga do autentycznego spełnienia wolności – rzutowanie jej pozytywnym czynem ku ludzkiemu społeczeństwu.
