Wolność nie jest niczym, co mogłoby pochodzić od kogokolwiek innego. Musisz ją osiągnąć sam. Musisz jej pragnąć. Musisz ją szukać. Musisz dążyć do niej. Musisz jej mocno pragnąć.
Wszyscy jesteśmy potężnie ograniczani. Nawet najbardziej wolny z nas jest niewolnikiem jakiejś konieczności, jakiegoś tajemniczego przymusu. Wolność jest jedynie zdolnością do działania zgodnie z własnymi przekonaniami.
Wolność jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, chociaż nie zawsze bycie lepszym oznacza bycie wolnym. Czasem wybieramy bezpieczeństwo zamiast wolności, bo wolność niesie ze sobą ryzyko.
A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Nic nie jest trudniejsze do kontrolowania, bardziej niebezpieczne do prowadzenia, ani bardziej niepewne w sukcesach, niż zapanować nad wolnością człowieka.
Wolność to nie naukowy problem, lecz problem życia, trzeba ją wywalczyć dom za domem, człowieka za człowiekiem, zawsze i zawsze, do końca świata.
Żadna potęga, ani nawet przymus, nie obniży godności potężnej duszy swobodnej; sprawia tylko, że jej działania duchowe są trudniejsze.
Wolność nie polega na posiadaniu wielu alternatyw, ale na tym, żeby być w stanie wybierać dobrze. Nie zależy od ilości opcji, ale od ich jakości. Poprzez wybrane wartości tworzymy swoją tożsamość, przez co stajemy się więźniami wolności. Ostatecznie, nasza wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Wiele rzeczy można znieść, ale tylko wolność jest najważniejsza. Mając wolność, można znieść wszystko, brak wolności nie do zniesienia.
Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany, połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat! (...)
