Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
Wolność jest zawsze niewolą zła. Nie jest wolny ten, kto nie potrafi panować nad sobą, kto jest niewolą swoich słabości, kto podlega tyraniom mod. Prawdziwa wolność jest darem umożliwiającym człowiekowi, by rozwijał swoje najszlachetniejsze zdolności.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
Wolność to odpowiedzialność. Dobrze, że tak mało ludzi jej chce.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność nie jest zdolnością robienia wszystkiego, co tylko przyjdzie nam na myśl, lecz zdolnością odmówienia sobie wszystkiego, co jest złe.
Wolność to brak przymusu i konieczności bycia kimkolwiek innym niż siebie. To swoboda wyrażania siebie bez strachu przed krytyką. To prawo do wyboru swojej drogi, mimo wpływów społecznych.
Wolność to najcenniejsze dobro. Jeżeli nie jest dostatecznie zabezpieczona prawem, zostaje narażona na samowolę tyrana. Gdzie wolność jest słaba, tam ludzie są niewolnikami.
Często myślimy, że prawdziwa wolność to możliwość wyboru. Ale prawdziwa wolność polega na byciu obywatelem, na byciu częścią społeczności ludzi, która współdecyduje o swoim losie i gdzie każdy ma głos.
