Wolność - to jedno z tych słów, które bardziej zasłaniają niż wyrażają. Jest coś straszliwego w miłości, która zawiera tyle samotności, tyle absolutu.
Najpierw damy każdemu okazję do tego, by się pokazał, później każdemu taką samą szansę. Ale wolność to także prawo do tego, by się nie pokazywać, prawo do anonimowości, izolacji. Wolność to prawo do prywatności.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Wolność polega nie tylko na prawie do robienia tego, co chcemy, ale także na zdolności do bycia tym, kim pragniemy być. Człowiek, który nie jest panem swoich pragnień i uczuć, nie jest wolny.
Nie jesteś wolny, kiedy twój rząd zezwala ci na wolność. Jesteś wolny, kiedy nie musisz prosić o pozwolenie na bycie wolnym.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równośćna pokładzie mogą zginąć wszyscy, potrzebna jest jedna osoba z podwójnym racjement obowiązku - stąd wynika wszelki autorytet.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. Prawdziwa wolność jest wewnątrz nas.
Wolność przede wszystkim polega na tym, że człowiek ma prawo kierować się swoim sumieniem, że nie jest zmuszany do tego, aby iść na kompromis z tym, co uważa za prawe i sprawiedliwe.
