Wolność jest prawdopodobnie najtrudniejsza z rzeczy, gdyż znaczy się na rynku samym, gdzie nikt cię nie prowadzi, a ty sam decydujesz o wszystkim.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność jest niczym, jeśli nie oznacza wolności od popełniania błędów. To jest prawdziwa istota wolności, a nie tylko wolności formalnej, ale prawdziwej wolności.
Wolność nie jest pojęciem, które mamy przyjąć bez przemyślenia. Wolność to odpowiedzialność. Nie chodzi o prawo do bycia egoistą, do tylko dbać o swoje potrzeby bez zważania na innych, ale o prawo do bycia sobą, do bycia autentycznym.
Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.
Pozwól małym tyranom przebywać na wolności, to wyrosną na dużych tyranów.
Wolność nie jest niczym, co można dostać na tacy. Wolność to fakt, że nikt nie jest w stanie unicestwić prawdy, mimo że wszyscy, od najniższego do najwyższego, łącznie z nami samymi, życzymy jej śmierci.
Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Wolność nie jest niczym prostym. To nie tylko cnoty, ale również niewolnictwo. To nie tylko zbawienie, ale również zniszczenie. Nie jest łatwo być wolnym.
