Wolność sklada sie nie tyle z przywilejów, ile z obowiązków. Większość ludzi rozumie pod tym słowem prawo, by robić wszystko, co im sie podoba, nie zdajac sobie sprawy, że wolność jest przede wszystkim dyscypliną umysłu i charakteru.
Człowiek, który nie ma innego celu, niż sam cel swojego życia, nie ma potrzeby robić nic przeciwko swojej woli. Należy go zostawić w spokoju, nawet jeśli mógłby żyć lepiej, robiąc inaczej.
Wolność jest jak powietrze: docenia się ją, dopiero gdy jej brakuje. Wolność to nie tylko brak ograniczeń, ale przede wszystkim rozeznanie tego, co czynimy.
Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.
Wolność jest zawsze wolnością dla tego, kto myśli inaczej. Nie z powodu, any fanatycznego „masochizmu”, lecz dlatego, że bez tej „całości” wolność przestaje być wolnością.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale również odpowiedzialność za to, co robimy. Wolność nie jest możliwa bez odwagi, zrozumienia i szacunku dla innych. Wolność to nie tylko możliwość wyboru, ale również konieczność podjęcia decyzji.
Wolność nie jest świętością; świętość wolności jest. Każda wolność, która nie zakończy się na świętości, zatruta jest zepsuciem.
Wolność nie jest zdolnością robienia wszystkiego, co tylko przyjdzie nam na myśl, lecz zdolnością odmówienia sobie wszystkiego, co jest złe.
Wolność nie jest niczym prostym. To nie tylko cnoty, ale również niewolnictwo. To nie tylko zbawienie, ale również zniszczenie. Nie jest łatwo być wolnym.
Wolność przede wszystkim polega na tym, że człowiek ma prawo kierować się swoim sumieniem, że nie jest zmuszany do tego, aby iść na kompromis z tym, co uważa za prawe i sprawiedliwe.
