Nic nie jest trudniejsze do kontrolowania, bardziej niebezpieczne do prowadzenia, ani bardziej niepewne w sukcesach, niż zapanować nad wolnością człowieka.
Wolność to świadomość, że nic od nas nie zależy. Wolność to nauka o strachu. Wolność to raj utracony, tęsknota za którym jest najgłębszym dowodem człowieczeństwa.
Nigdy nie będą w stanie zrozumieć wolności ci, którzy nigdy nie musieli walczyć o jej zachowanie. Nie mogą jej docenić i nie pojmują, jak wielką wartość dla nich ma, ponieważ jeszcze jej nie stracili.
Wolność, godność, honor – tego nic nie zastąpi. Powstańcom chwała, Warszawa nie zapomni. (Hemp Gru)
Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nigdy nie musieć robić tego, czego się nie chce.
Wolność jest niczym nieograniczoną możliwością rozwijania osobistych, społecznych, duchowych, intelektualnych cech i zdolności, która jest dla człowieka wszelką samorealizacją, sensem życia, największym szczęściem.
Czuje się wolny tylko ten, kto w swojej wolności dostrzega nie tylko prawo, ale i swoją godność, poświęcenie, obowiązek. Wolność nie jest zdolnością do robienia wszystkiego, co nam się podoba, ale wolność jest prawem do tego, co powinniśmy robić.
Wolność nie polega na tym, że somehow znikają granice, które były, i zostajemy puszczani sami sobie, gdzie nie ma żadnych granic. A na tym, że byliśmy ze świata przepędzani, i że jesteśmy w stanie się świata dowiedzieć, jesteśmy w stanie się zorientować gdzie te granice biegną.
Bóg stworzył człowieka, bo lubił słuchać historii. Z takim obowiązkiem stworzył go wolnym. Człowiek nie jest wolny, jeśli nie jest w stanie mówić prawdy. Prawda to podstawa wolności, a wolność to fundament naszej godności.
