Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność nie jest darem, który otrzymuje się na zawsze. Każde pokolenie musi ją sobie odzyskiwać. Nawet w społeczeństwach najbardziej wolnych.
Wolność jest nieodłącznie związana z bezpieczeństwem naszych bliźnich. A kiedy mówimy o naszych wolnych sąsiadach, mówimy o wolnym świecie.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.
Wolność jest największą wartością życia człowieka. Bez wolności człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, nie może się rozwijać ani realizować swoich marzeń. Wolność jest fundamentem każdego demokratycznego społeczeństwa i zasługą każdego obywatela, który przestrzega praw i obowiązków.
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim nie robienia tego, czego nie chcemy. Istotą wolności jest wybór, a wybór mówi o nas więcej niż moglibyśmy przypuszczać. To my decydujemy, jak chcemy żyć, jakie ścieżki chcemy podążać i kim chcemy być.
Wolność to dobra rzecz, ale wolność bez moralności to przerażająca pułapka, płonący dom, którego nie można opuścić.
Zniewolony umysł to największe niewolnictwo. Rządy mogą zabrać wolność cielesną, ale duch ludzki może pozostać wolny jak ptak, samoogranizczający się przez swoje wartości i aspiracje.
