Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy żadna ilość politycznej wolności nie uzupełni pustki serca człowieka, który jest niewolnikiem swojej własnej moralności.
Nigdy nie zrozumiesz, co to znaczy wolność, dopóki nie rozumiesz, co to znaczy być więzionym. Wolność nie jest niczym darmowym, to ciężka praca i wiele ofiar.
Wolność nie jest poza nami, ale w nas. Jeżeli czujemy, że jesteśmy niewolnikami swoich namiętności, jest to nie znaczy, że przychodzą one z zewnątrz, ale że są w nas samych. Stąd jest ktoś, kto jest swoim własnym niewolnikiem, a kto inny jest wolny.
Wolność to prawo do tego, co dozwala prawo; do tego, co prawo zabrania, wolność nie ma prawa.
Wolność jednostki, w każdym z tych aspektów, ograniczona jedynie przez to, co jest niezbędne dla zachowania tej samej wolności dla innych, jest sprawiedliwym wymogiem. Granice osoby są rozciągane aż do momentu, w którym zaczynają się prawa drugiej osoby.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Życie bez wolności jest jak ciało bez duszy. Wolność jest tym, co daje nam siłę do codziennego działania. Wolność jest najcenniejszym darem, który możemy otrzymać. Bez wolności jesteśmy tylko pustymi skorupami, bez możliwości wyrażania siebie.
Wolność jest nieodłącznie związana z bezpieczeństwem naszych bliźnich. A kiedy mówimy o naszych wolnych sąsiadach, mówimy o wolnym świecie.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
Nie ma czegoś takiego jak wolność, są tylko różne rodzaje niewoli.
