Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.
Wolność to prawo do tego, co dozwala prawo; do tego, co prawo zabrania, wolność nie ma prawa.
Całą władzę nad sobą zawdzięczasz swojej duszy. Wolność trzeba rozumieć jako wolność od bólu, smutku, strachu i nieprzyjemności, a nie wolność od niewoli. Kiedy panujesz nad swoją duszą, jesteś wolny.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, natomiast co zrobić z tą szansą zależy tylko od nas samych.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Nie jesteś wolny, kiedy twój rząd zezwala ci na wolność. Jesteś wolny, kiedy nie musisz prosić o pozwolenie na bycie wolnym.
Wolność nie jest możliwością wyboru, lecz stanem bycia. Wybór bez możliwości działania to tylko frustracja, nie wolność. Doświadczanie wolności polega na odnoszeniu sukcesów we własnych dążeniach, na podążaniu za swoimi marzeniami i pragnieniami, niezależnie od ograniczeń i przeciwności losu.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie tego, kim jesteśmy. Nie jesteśmy wolni, póki wierzymy, że nasza wolność jest limitowana przez siły zewnętrzne. Prawdziwa wolność to wewnętrzna przemiana i świadomość swojego miejsca w świecie.
Wolność to świadomość, że nic od nas nie zależy. Wolność to nauka o strachu. Wolność to raj utracony, tęsknota za którym jest najgłębszym dowodem człowieczeństwa.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, zarówno dla siebie, jak i dla innych. Czy gdyby tak nie było, czy warto byłoby płacić za nią taką cenę?
