Wolność to nie stan, to sposób myślenia. To nie brak granic, to umiejętność pokonywania przeszkód. Wolność nie jest dana, jest zdobywana każdego dnia przemyślanymi decyzjami i świadomymi działaniami.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.
Ja jestem prawdziwie wolnym człowiekiem nie dlatego, że mogę czegokolwiek, czego tylko zechcę, ale dlatego, że nikt nie może mówić mi tego, czego nie chcę słuchać.
Nie jesteś hasłem w krzyżówce, nie musisz wszystkim pasować.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.
Wolność jest to coś, co w swej swej nieograniczoności pozwala każdemu człowiekowi na swobodny rozwój i kreowanie własnej rzeczywistości. To cenny dar, którym niestety nie każdy człowiek na ziemi może się cieszyć.
Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.
Wolność nie jest niczym, jeżeli nie jest to wolność robić coś dobrego. Każda inna wolność jest iluzją. Każdy człowiek stworzony dla dobra jest zdolny do zła.
