Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.
Nie ma nic pustego w tym świecie jak miłość własna. Wartość człowieka można mierzyć tylko przez ilość wolności oraz prawdy, jaką ofiaruje innym.
Wolność to brak przymusu i konieczności bycia kimkolwiek innym niż siebie. To swoboda wyrażania siebie bez strachu przed krytyką. To prawo do wyboru swojej drogi, mimo wpływów społecznych.
Nie za króla! Za wolność naszą i waszą! Bóg, honor, ojczyzna! To hasło nas przez całe życie prowadzi, pod nim padniemy!
Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Wolność to nie tylko prawo do wymierzania sprawiedliwości i wykonywania swojej woli, ale przede wszystkim mądrość, zdolność do zrozumienia innych i umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.
Wolność to jedna z najszlachetniejszych rzeczy, które Bóg dał człowiekowi. Ale to nie jest wolność 'od' obowiązków, lecz wolność 'do' spełniania obowiązków.
A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Wolność, wolność, każdy krzyczy. Nawet wrogowie wolności. Tylko czy po to, aby wolność dać każdemu, kto o nią woła, czy po to, aby ją sobie przywłaszczyć.
Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.
