Wolność to znalezienie drogi do siebie. To znaczy odnalezienie samego siebie. To jest moje pojącie wolności. Właśnie to dokładnie oznacza bycie wolnym: odnalezienie siebie we wszystkich rzeczach.
Wolność to coś więcej niż prawo do zmiany, lecz równocześnie jest to prawo opierania się zmianom i pozostawania sobą. Przy tej myśli mógłbym żyć i umrzeć.
Wolność nie jest niczym, co można oddać; to jest sposób życia. Można albo żyć i być wolnym, albo umrzeć, próbując zdobyć wolność. Wolność to odpowiedzialność, a nie rzecz, którą można posiadać.
Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.
Wolność to prawo do powiedzenia ludziom, czego nie chcą słyszeć. To jest straszna odpowiedzialność, której większość ludzi unika.
W prawdziwej wolności nie chodzi o to, by robić to, na co ma się ochotę, ale by nie musieć robić tego, na co nie ma się ochoty.
Prawdziwa wolność jest niczym innym, jak tylko zdolnością do życia zgodnie z prawem, którego sami dla siebie stworzyliśmy.
Wolność to brak przymusu i konieczności bycia kimkolwiek innym niż siebie. To swoboda wyrażania siebie bez strachu przed krytyką. To prawo do wyboru swojej drogi, mimo wpływów społecznych.
Nie zależy nam na wolności, ale na zdolności mówienia sobie przez całe życie, że jesteśmy wolni, że nic nam nie brakuje, że jesteśmy niezależni.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
