Wolność jest miarą naszej godności; kto się godzi na słabnących, jest niewolnikiem, choćby żył w złotym pałacu i pił z diamentowych kielichów.
Wolność to duma, zasłużona i długotrwale broniona, to pozbawienie żalu i to zrozumienie, że tylko wolny może grać w tym uczciwym, najsłodszym ze wszystkich światowych teatrów - miłości. Bo wolność jest żywą siłą, bo to jest wolność, która jest prawdziwym kierowcą naszego sukcesu, naszego poczucia spełnienia
Wolność nie jest wtedy, kiedy możemy coś robić, ale wtedy, kiedy nie musimy niczego robić. Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba ją zdobywać codziennie, bo inaczej jest ciągle zagrożona.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Człowiek sprawiający innym prawdziwe i trwałe dobro i zadowolenie, zawsze musi przede wszystkim dać wolność. Wolność jest najpilniejszym z naszych pragnień, także najrzadziej spełnianym.
Wolność jest najcenniejszym darem, jaki mogą ofiarować ludzie jedni drugim. To jest odpowiedzialność, uważność, możliwość wyboru, szacunek dla siebie i innych. To jest podstawą wszelkiego postępu i prawdziwego sukcesu.
Prawdziwa wolność to nie nieograniczone możliwości doświadczać, ale umiejętność decydowania, które możliwości chcemy doświadczyć, które wartości chcemy realizować. Wolność to wybór - a nie wszystkie wybory są korzystne.
Wolność nie jest niczym nieograniczonym. Oznacza to przede wszystkim odpowiedzialność. Nie możemy żyć jak nam się podoba. Musimy brać pod uwagę innych ludzi, którzy przecież żyją obok nas.
Wolność jest położona wyłącznie w prawdziwej filozofii. To jest wolność, kiedy nie robimy nic na siłę, ani przez przymus, ani z powodu naszej natury, ale z naszego własnego, bezpośredniego i pierwotnego ruchu.
Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.
