Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
Wolność nie jest prawem, ale porządkiem; nie jest harmonią, ale porządkowym. Siła, która składa się z wolności, jest jak wschód słońca.
Wolność, wolność! To prawda... Ale co z tego, skoro jestem niewolnikiem mojego serca, myśli, kości i krwi?
Wolność nie polega na tym, że nie ma żadnych ograniczeń, ale na umiejętnoci właściwej ich wyboru.
Wolność nie jest niczym, co można osiągnąć. Wolność jest podstawą bycia. Jest istotą naszego istnienia. Zrozumienie tego to prawdziwa wolność.
Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.
Nigdy nie zrozumiesz, co to znaczy wolność, dopóki nie rozumiesz, co to znaczy być więzionym. Wolność nie jest niczym darmowym, to ciężka praca i wiele ofiar.
Wolność nie jest niczym, jeżeli nie jest to wolność robić coś dobrego. Każda inna wolność jest iluzją. Każdy człowiek stworzony dla dobra jest zdolny do zła.
Nie można być prawdziwie wolnym, kiedy twoja wolność jest przyczyną cierpienia innych. Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie, że to, co robimy, ma wpływ na innych. To nie tylko prawo do decydowania o sobie, ale przede wszystkim odpowiedzialność za decyzje, które podejmujemy.
