Wolność jest niczym, jeżeli nie jest to wolność do mówienia komuś, czego nie chce usłyszeć. Bez niezależności myśli, wolność słowa staje się pustą frazą. Wolność nie oznacza bezczynności, lecz prawo do wyboru. Nie oznacza braku zasad, lecz możliwość ich kreowania.
Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?
Wolność jest trudna do osiągnięcia, ale jeszcze trudniejsza do utrzymania. To jest jak zdobywanie szczytu góry, której nie widać na horyzoncie. To nieustanny wysiłek, który wykracza poza zwykłe granice naszego wyobrażenia.
Wolność nie jest tylko odebraniem kajdan, lecz żyje się ją, stale powiększając naszą troskę o innych i stając na ich obronę. Jest to rzeczywistość, którą musimy zarówno wyrazić, jak i zrozumieć.
Nie jesteśmy uwięzieni przez nasze przeszłe decyzje. W każdym momencie mamy wolność zdecydować, kim chcemy być.
Wolność nie jest poza nami, ale w nas. Jeżeli czujemy, że jesteśmy niewolnikami swoich namiętności, jest to nie znaczy, że przychodzą one z zewnątrz, ale że są w nas samych. Stąd jest ktoś, kto jest swoim własnym niewolnikiem, a kto inny jest wolny.
Wolność to nie zboczenie, ale zdolność do przełamywania w sobie zboczeń. To nie oznacza robić wszystko, co mi się podoba, ale umieć zrobić to, co dobre.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy żadna ilość politycznej wolności nie uzupełni pustki serca człowieka, który jest niewolnikiem swojej własnej moralności.
Wolność to prawo do mówienia, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zagwarantowane, wszystko inne pójdzie za tym.
Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.
