Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć jej prawdziwy cel jest otwarty dla interpretacji. Każdy z nas ma wybór, jak osiągnąć ten cel.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się podoba, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To, co nazwałbym wolnością serca.
Wolność, wolność, każdy krzyczy. Nawet wrogowie wolności. Tylko czy po to, aby wolność dać każdemu, kto o nią woła, czy po to, aby ją sobie przywłaszczyć.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
Wolność jest niczym innym, jak zdolnością do nauczenia się naszej duszy, jak pozwolić jej na rozwój. Nasza dusza pragnie wolności; ona jest wolnością. Jeśli nie jesteśmy w stanie zadowolić tych pragnień, niewątpliwie staniemy się niewieloma.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Wolność nie polega na braku zahamowań, ale na umiejętności wyboru, na umiejętności kierowania własnym życiem. To nie jest bycie bez ograniczeń, ale posiadać prawo do decydowania o swoim losie.
Wolność nie jest pojęciem, które mamy przyjąć bez przemyślenia. Wolność to odpowiedzialność. Nie chodzi o prawo do bycia egoistą, do tylko dbać o swoje potrzeby bez zważania na innych, ale o prawo do bycia sobą, do bycia autentycznym.
Wolność nie polega na tym, że nie ma żadnych ograniczeń, ale na umiejętnoci właściwej ich wyboru.
Wolność to nie tylko prawo do robienia, co się chce, ale przede wszystkim to, że nie musisz robić, czego nie chcesz. To prawo to odpoczynek i brak poczucia obowiązku.
