Prawdziwa wolność jest niczym innym, jak tylko zdolnością do życia zgodnie z prawem, którego sami dla siebie stworzyliśmy.
Wolność polega nie tylko na prawie do robienia tego, co chcemy, ale także na zdolności do bycia tym, kim pragniemy być. Człowiek, który nie jest panem swoich pragnień i uczuć, nie jest wolny.
Nie wolno nikogo pozbawiać wolności pod pretekstem, że mu kogoś lub coś podpowiada; jej nietykalność stanowi istotę naszego bytu. Dopuszczaj do siebie tylko to, co harmonizuje z Twoją istotą.
Nigdy nie zrozumiesz, co to znaczy wolność, dopóki nie rozumiesz, co to znaczy być więzionym. Wolność nie jest niczym darmowym, to ciężka praca i wiele ofiar.
Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Wolność to dar nie tylko uczynków, które ufamy, że będą rozważne, ale także błędów, które umożliwiają naukę. To jest korzeń wszelkiego rozwoju i postępu.
Wolność jest jak powietrze: zaczynasz ją doceniać dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Wolność to niezależność, prawo do wyboru, to wolność wyrażania swoich myśli, swoich uczuć, swoich marzeń. Bez wolności człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.
Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.
Wolność jest wtedy, kiedy człowiek wie, że wybił najistotniejsze dwie godziny w swoim życiu: godzinę narodzin i godzinę śmierci. Pozostałe są tylko oddechem pomiędzy tymi dwiema.
