Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?
Nie zna wolności ten, kto jej nie szuka w prawdziwości, lecz zna tylko rozwiązłość. Wolność to nie bezwzględność, lecz prawo do prawdy.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Wolność to nie tylko możliwość robienia tego, co się chce, ale przede wszystkim to świadomość, że jesteś panem swojego życia, kierujesz swoim losem i jesteś odpowiedzialny za swoje czyny.
Wolność jest prawem duszy. Każda dusza jest wolna przez swoją naturę. Dopiero narzucane jej kajdany ograniczają ją i pozbawiają prawdziwej swobody.
Wolność nie oznacza braku obowiązków, ale zdolność do decydowania na podstawie dobrowolnej wyboru, a nie z przymusu. Wolność to nie coś, czego człowiek posiada, to jest coś, czym człowiek jest.
Wolność nie leży w pewności absolutnej, ale we wiadomości, że cokolwiek robimy, robimy to wedle własnego wyboru. Nawet jeżeli decyzja jest trudna, bądź kończy się niepowodzeniem.
Człowiek ma prawo działać jak chce, dopóki nie krzywdzi innych. W wolnym społeczeństwie nikt nie powinien zmuszać nikogo do życia według swojego wzorca.
Nic nie jest bardziej bolesne dla wolności myśli, niż być jedynym, który myśli racjonalnie. Głosowi jednego przeciwdziałają tłumy, stanowiąc większość, które zapominają o prawach mniejszości.
Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto z Was powie, że jest wolny? Prawda jest taka, że prawo do wolności posiada to stworzenie, które jest najbardziej zależne.
