Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.
Wolność jest prawem duszy. Każda dusza jest wolna przez swoją naturę. Dopiero narzucane jej kajdany ograniczają ją i pozbawiają prawdziwej swobody.
Wolność to nie tylko brak zewnętrznych zniewoleń, ale przede wszystkim zdolność do myślenia, mówienia i działania bez obawy. To prawo do wyrażania siebie bez ograniczeń i represji, prawo do bycia sobą bez strachu przed odrzuceniem lub krytyką.
Wolność nie polega na robieniu tego, na co masz ochotę, ale na tym, że nie musisz robić tego, na co nie masz ochoty.
Wolność to najcenniejszy dar, jakim obdarzony jest człowiek. Bez niej nie ma prawdziwego życia, gdyż to ona daje nam prawo do wyboru, myślenia, działania. Bez wolności jesteśmy jak ptaki w klatce, które nie mogą rozwinąć skrzydeł.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Wolność jest niczym innym, jak zdolnością do nauczenia się naszej duszy, jak pozwolić jej na rozwój. Nasza dusza pragnie wolności; ona jest wolnością. Jeśli nie jesteśmy w stanie zadowolić tych pragnień, niewątpliwie staniemy się niewieloma.
Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.
Twierdzi, że wolność jest tego najwyższym uosobieniem: jest tym, co najbardziej sprzyja naszemu rozwojowi, naszemu prawdziwemu byciu; stwierdza, że wolność jest samym twórcą tego co jest wielkie w życiu; każdej twórczości, każdej nauki, każdej pracy użytecznej.
Wolność jest niczym, jeśli nie daje prawdziwej wolności do popełniania błędów. Bez możliwości pomyłki, wybór nie jest wolny, jest pusty.
