Wolność to nie przestrzeń bez ograniczeń, ale możliwość wyboru. To nie brak obciążeń, ale świadomość, że mogę decydować o swoim losie. To nie odrzucenie innych, ale szacunek dla ich wolności.
Wolność to fundamentalne prawa człowieka. To zdolność bycia samodzielnym, by tworzyć, kochać i marzyć bez ograniczeń. To prawo do wyboru, decydowania o sobie i konstruowania własnej rzeczywistości. Bez wolności, człowiek jest jak ptak w klatce, zapomniany przez świat, zdolny jedynie do wspomnień o niebie.
Wolność oznacza, że jesteś na tyle silny, aby być w stanie decydować o swoim życiu. Wolność nie jest dana, musisz sobie na nią zasłużyć.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Tylko brak wolności określa obowiązki.
Wolność to prawo do mówienia, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zagwarantowane, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równośćna pokładzie mogą zginąć wszyscy, potrzebna jest jedna osoba z podwójnym racjement obowiązku - stąd wynika wszelki autorytet.
Wolność nie jest brakiem ograniczeń, ale zdolnością do wyboru. Przez wybór przyjmujemy ograniczenia. Wolność bez wyboru to piekło, niewolnictwo bez wyboru to piekło. Pomiędzy niewolnictwem a wolnością jest twórca, jesteśmy my.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, lecz na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz.
